Ine Vermee is geen kunstenaar van het grote gebaar, maar van kleine, weloverwogen stappen. Voorzichtig, maar uiteindelijk beslist gezet, na een lang proces van overdenken, van het formuleren van uitgangspunten tot het vaststellen van de juiste wijze van uitvoering.
Elk van haar werken is een etappe in een voortdurend onderzoek naar de werking en eigenschappen van kleuren: zelfstandig gebruikt, maar ook in hun onderlinge relaties en onder invloed van toegevoegde elementen als textuur of van externe factoren, zoals het licht in een gegeven ruimte en de positie van de toeschouwer.
Het gebruik van bestaande kleurenreeksen, zoals de Ral kleurenwaaier of de ‘Meierwitten’ verleent haar werk een rationele, systematische grondslag. Het maakt haar onderzoek naar de werking van kleuren ‘verifieerbaar’. De keuzes die zij tijdens het werkproces maakt zijn echter sterk persoonlijk en getuigen van een grote gevoeligheid voor kleur. De terughoudendheid van Ine Vermee’s artistieke ingrepen maakt haar werken bescheiden. Door de gedekte tinten en subtiele nuances van wit die ze gebruikt, springen ze niet direct in het oog.
Maar Ine Vermee heeft een groot vermogen om met deze op het eerste gezicht onopvallende verschijningen ruimtes te beheersen. In haar tentoonstelling in het Rijksmuseum Twenthe in 2008 wist zij met een reeks in verschillende structuren gestucte wittinten een van de museumzalen telkens compleet van kleur te doen verschieten, afhankelijk van de door de dag wisselende lichtval. Deze kracht van het werk kan eigenlijk alleen ter plekke worden ervaren. Het wisselende daglicht en de positie van de toeschouwer ten opzichte van het werk zijn hiervoor essentieel.
Binnen de collectie van het Rijksmuseum Twenthe is Ine Vermee een waardig opvolger van kunstenaars als herman de vries, Jan Schoonhoven of Sol Lewitt. Als erfgenaam van een formele traditie weet zij de valkuil van de bloedeloze, starre abstractie te vermijden.
Haar werk straalt en zindert en beweegt mee met het licht en met de blik van de kijker.
Lisette Pelsers,
van 2008 tot 2012 directeur van het Rijksmuseum Twenthe in Enschede en sindsdien directeur van het Kröller-Müller Museum in Otterlo.
